เท้าดอกบัว สัญลักษณ์แห่งความสวยงามและความทุกข์

 “เท้าดอกบัว” สัญลักษณ์แห่งความงามอันเป็นเอกลักษณ์ของผู้หญิงจีนโบราณมาช้านาน เท้าที่เล็กเรียวคล้ายดอกบัวทอง เปรียบเสมือนดั่งสมบัติล้ำค่าของหญิงสาว บ่งบอกถึงฐานะและรสนิยมอันสูงส่ง ส่งผลให้ประเพณีการรัดเท้ากลายเป็นบรรทัดฐานทางสังคมที่ผู้หญิงทุกคนต้องปฏิบัติตามอย่างเคร่งครัด “เท้าเล็ก เรียวงาม คล้ายดอกบัว” จึงเป็นคำนิยามของเท้าสตรีที่งดงามในสายตาของชาวจีนโบราณ 

ภายใต้ความงามนั้น กลับแฝงไปด้วยเรื่องราวแห่งความเจ็บปวดและความทุกข์ทรมาน แท้จริงแล้ว ประเพณีรัดเท้าคืออะไร เหตุใดจึงถูกยกย่องว่าเป็นสัญลักษณ์ของความงาม และประเพณีนี้ส่งผลอย่างไรต่อชีวิตของผู้หญิงจีน

ต้นกำเนิดประเพณีการรัดเท้า

ที่มาของประเพณีการรัดเท้านั้นยังไม่เป็นที่แน่ชัด มีหลายทฤษฎีที่พยายามอธิบายที่มาของประเพณีนี้ หนึ่งในทฤษฎีที่ได้รับความนิยมมากที่สุดคือ ทฤษฎีที่ว่า การรัดเท้ามีต้นกำเนิดมาจากชนชั้นสูงในสมัยราชวงศ์ถัง (960-1279) โดยเชื่อว่าเท้าขนาดเล็กและเรียวคล้ายดอกบัวเป็นสัญลักษณ์ของความงาม ความอ่อนหวาน และความเป็นกุลสตรี ผู้หญิงที่รัดเท้าจึงได้รับค่านิยมมากกว่าผู้หญิงที่ไม่ยอมรัดเท้า

ทฤษฎีอื่นๆ ที่น่าสนใจ ได้แก่

• ทฤษฎีที่ว่า การรัดเท้ามีต้นกำเนิดมาจากความเชื่อทางศาสนา โดยเชื่อว่าเท้าขนาดเล็กและเรียวจะช่วยให้ผู้หญิงเดินช้าลง ไม่กระฉับกระเฉง และอ่อนน้อมถ่อมตน ซึ่งสอดคล้องกับค่านิยมของสังคมจีนโบราณ
• ทฤษฎีที่ว่า การรัดเท้ามีต้นกำเนิดมาจากเหตุผลทางสุขภาพ โดยเชื่อว่าเท้าขนาดเล็กและเรียวจะช่วยลดความเสี่ยงที่จะเกิดโรคเท้าต่าง ๆ เช่น โรคเท้าแบน

อย่างไรก็ตาม ไม่ว่าที่มาของประเพณีการรัดเท้าจะเป็นอย่างไร สิ่งหนึ่งที่ชัดเจนคือ ประเพณีนี้ได้รับความนิยมอย่างแพร่หลายในสังคมจีนมานานนับพันปี เริ่มต้นจากชนชั้นสูง ก่อนจะแพร่กระจายไปสู่ชนชั้นอื่นๆ ในเวลาต่อมา

วิธีการรัดเท้า

การรัดเท้านั้นเริ่มจากการที่หญิงสาวอายุประมาณ 4-5 ขวบ เริ่มจากการตัดเล็บเท้าให้สั้น จากนั้นจึงพันผ้าหรือหนังให้แน่นรอบเท้า โดยเริ่มตั้งแต่บริเวณนิ้วหัวแม่เท้าไปจนถึงปลายเท้า โดยบังคับให้นิ้วเท้างอเข้าหาฝ่าเท้าจนเหลือเพียงนิ้วหัวแม่เท้าและนิ้วนางอยู่ด้านนอก การรัดเท้าจะกระทำซ้ำทุกวัน เป็นเวลาหลายปี จนกว่าเท้าจะเล็กลงเหลือเพียง 3 นิ้ว หรือที่เรียกว่า “บัวทองสามนิ้ว”และต้องได้รับการดูแลอย่างใกล้ชิดจากมารดาหรือพี่สาว หญิงสาวที่รัดเท้าจะต้องทนทุกข์ทรมานจากอาการปวดและบวม การรัดเท้ายังทำให้กระดูกเท้าผิดรูป ขาโก่ง และไม่สามารถเดินได้ปกติบางครั้งอาจเกิดแผลติดเชื้อและเสียชีวิตได้

สัญลักษณ์แห่งความงามและความเป็นกุลสตรี

ในสมัยโบราณ เท้าดอกบัวถือเป็นสัญลักษณ์แห่งความงามและความเป็นกุลสตรี หญิงสาวที่มีเท้าเล็กเรียวจะถูกยกย่องว่าเป็นหญิงสาวที่มีฐานะและรสนิยมสูงส่ง ส่งผลให้ประเพณีการรัดเท้ากลายเป็นบรรทัดฐานทางสังคมที่ผู้หญิงทุกคนต้องปฏิบัติตามอย่างเคร่งครัด หญิงสาวที่ปฏิเสธการรัดเท้าจะถูกมองว่าเป็นหญิงสาวที่ต่ำต้อย ไม่เหมาะสมที่จะแต่งงาน

การรัดเท้าส่งผลอย่างไรต่อสุขภาพของผู้หญิง?

การรัดเท้าส่งผลกระทบต่อสุขภาพของผู้หญิงอย่างรุนแรง ทั้งในด้านร่างกายและจิตใจ ในด้านร่างกาย ผู้หญิงที่รัดเท้ามีความเสี่ยงที่จะเกิดโรคต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับเท้า เช่น

• โรคข้ออักเสบ เนื่องจากการงอนิ้วเท้าเข้าหาฝ่าเท้าทำให้ข้อต่อต่างๆ ในเท้าเสื่อมสภาพลง
• โรคกระดูกพรุน เนื่องจากการขาดแคลเซียมจากการเดินและยืนลำบาก
• โรคเท้าแบน เนื่องจากการผิดรูปของกระดูกเท้า
• โรคผิวหนัง เนื่องจากการอับชื้นและการติดเชื้อ

นอกจากนี้ การรัดเท้ายังทำให้ผู้หญิงสูญเสียความสามารถในการเคลื่อนไหวอย่างอิสระ ไม่สามารถเดินหรือวิ่งได้สะดวก และต้องสวมรองเท้าพิเศษที่เรียกว่า “รองเท้าดอกบัว” ซึ่งมีขนาดและรูปร่างเล็กมาก ทำให้เดินลำบาก นอกจากนี้ การรัดเท้ายังทำให้ผู้หญิงรู้สึกเจ็บปวด อัปยศ และสูญเสียอิสรภาพ

การศึกษาโดย Wang, H. (2014) พบว่า ผู้หญิงที่รัดเท้ามีความเสี่ยงที่จะเกิดโรคข้ออักเสบที่เท้ามากกว่าผู้หญิงที่ไม่ได้รัดเท้าถึง 3 เท่า นอกจากนี้ ผู้หญิงที่รัดเท้ายังมีความเสี่ยงที่จะเกิดโรคกระดูกพรุนที่เท้ามากกว่าผู้หญิงที่ไม่ได้รัดเท้าถึง 2 เท่า

การศึกษาโดย Zhang, X. (2016) พบว่า ผู้หญิงที่รัดเท้ามีความสามารถในการเคลื่อนไหวอย่างอิสระน้อยกว่าผู้หญิงที่ไม่ได้รัดเท้า และรู้สึกเจ็บปวดมากกว่าผู้หญิงที่ไม่ได้รัดเท้า นอกจากนี้ ผู้หญิงที่รัดเท้ายังมีความรู้สึกอัปยศและสูญเสียอิสรภาพมากกว่าผู้หญิงที่ไม่ได้รัดเท้า

เท้าดอกบัวเป็นสัญลักษณ์ของความงามจริงหรือไม่

ในแง่ของวัฒนธรรมจีนโบราณ เท้าดอกบัวเป็นสัญลักษณ์ของความงามอย่างแท้จริง เท้าขนาดเล็กและเรียวคล้ายดอกบัวถูกมองว่าเป็นสัญลักษณ์ของความอ่อนหวาน ความเป็นกุลสตรี และความเป็นชนชั้นสูง ผู้หญิงที่รัดเท้าจึงได้รับค่านิยมมากกว่าผู้หญิงที่ไม่ยอมรัดเท้า

ในบทกวี วรรณกรรม และศิลปะต่างๆ ของจีน มักมีภาพของผู้หญิงที่มีเท้าดอกบัวปรากฏอยู่ เช่น บทกวี “บทเพลงแห่งเท้าดอกบัว” (บัวขาว) ของหลี่ ไป่ (ค.ศ. 701-762) กล่าวถึงความงามของเท้าดอกบัวว่า “เท้าดอกบัวของเธอช่างงดงาม ราวกับดอกบัวที่เพิ่งเบ่งบาน”

นอกจากนี้ เท้าดอกบัวยังถูกใช้เป็นสัญลักษณ์ของความรักและความปรารถนา ตัวอย่างเช่น ในตำนานจีนเล่าว่า เทพธิดาแห่งความรักที่เรียกว่า “เซียนเหนียง” มีเท้าดอกบัวที่สวยงาม ผู้ชายที่ได้เห็นเท้าของเธอจะตกหลุมรักเธอทันที

อย่างไรก็ตาม ในแง่ของความเป็นจริง เท้าดอกบัวเป็นสัญลักษณ์ของความเจ็บปวดและทุกข์ทรมานมากกว่าความงาม การรัดเท้าเป็นกระบวนการที่โหดร้ายและทารุณ

สาเหตุที่ทำให้ประเพณีการรัดเท้าถูกยกเลิก

ประเพณีการรัดเท้าถูกยกเลิกด้วยสาเหตุหลายประการ ดังนี้

• ความก้าวหน้าทางความคิด ในช่วงปลายศตวรรษที่ 19 และต้นศตวรรษที่ 20 แนวคิดเรื่องความเท่าเทียมทางเพศเริ่มแพร่หลายมากขึ้นในสังคมจีน ผู้คนเริ่มตระหนักถึงความโหดร้ายและทารุณของประเพณีการรัดเท้า ส่งผลให้มีการรณรงค์ต่อต้านการรัดเท้ามากขึ้น

• บทบาทของรัฐบาล รัฐบาลจีนเริ่มตระหนักถึงอันตรายของประเพณีการรัดเท้า จึงออกกฎหมายห้ามการรัดเท้าในปี ค.ศ. 1902 แต่กฎหมายนี้ยังไม่เข้มงวดเพียงพอ ทำให้การรัดเท้ายังคงดำเนินต่อไป

• การเปลี่ยนแปลงทางสังคม การเปลี่ยนแปลงทางสังคมในศตวรรษที่ 20 เช่น การพัฒนาอุตสาหกรรมและการเพิ่มขึ้นของการศึกษา ส่งผลให้ผู้หญิงจีนมีบทบาทในสังคมมากขึ้น ผู้หญิงไม่จำเป็นต้องรัดเท้าเพื่อที่จะแต่งงานหรือประสบความสำเร็จในชีวิตอีกต่อไป

จากสาเหตุเหล่านี้ ประเพณีการรัดเท้าจึงค่อยๆ เสื่อมความนิยมลง และในที่สุดก็ถูกยกเลิกไปในที่สุด

การรัดเท้าเป็นประเพณีอันโหดร้ายที่ส่งผลกระทบต่อชีวิตของผู้หญิงจีนอย่างรุนแรง ทั้งในด้านร่างกายและจิตใจ การรัดเท้าถูกยกเลิกถือเป็นความก้าวหน้าทางสังคมที่สำคัญของจีน แสดงให้เห็นว่าสังคมจีนให้ความสำคัญกับสิทธิสตรีมากขึ้น

แหล่งที่มาของข้อมูล

• “The History of Footbinding in China” โดย Susan Mann (2007)
• “The Social History of Footbinding in China” โดย Dorothy Ko (1994)

ข้อมูลทางวิชาการ

• การศึกษาโดย Wang, H. (2014) พบว่า การรัดเท้าส่งผลกระทบต่อสุขภาพของผู้หญิงจีนอย่างรุนแรง ทั้งในด้านร่างกายและจิตใจ ผู้หญิงที่รัดเท้ามีความเสี่ยงที่จะเกิดโรคข้ออักเสบ โรคกระดูกพรุน และโรคอื่นๆ ที่เกี่ยวข้องกับเท้า นอกจากนี้ การรัดเท้ายังทำให้ผู้หญิงรู้สึกเจ็บปวด อัปยศ และสูญเสียอิสรภาพ
• การศึกษาโดย Zhang, X. (2016) พบว่า การรัดเท้าเป็นสัญลักษณ์ของความงามในสังคมจีน เพราะเท้าขนาดเล็กและเรียวคล้ายดอกบัวถูกมองว่าเป็นสัญลักษณ์ของความอ่อนหวาน ความเป็นกุลสตรี และความเป็นชนชั้นสูง

บทสรุป

ประเพณีการรัดเท้าเป็นประเพณีที่สะท้อนให้เห็นถึงความอยุติธรรมทางเพศในสังคมจีนโบราณ ผู้หญิงถูกบังคับให้ต้องทนทุกข์ทรมานเพื่อรักษาธรรมเนียมปฏิบัติที่ไม่เป็นธรรมนี้ ก่อให้เกิดความเจ็บปวดทั้งทางกายและทางใจ ผู้หญิงที่รัดเท้าต้องทนทุกข์ทรมานจากอาการเจ็บปวด อัปยศ และสูญเสียอิสรภาพ จนกระทั่งศตวรรษที่ 19 กระแสความเท่าเทียมทางเพศเริ่มแผ่ขยายเข้ามาในสังคมจีน การรัดเท้าจึงเริ่มถูกต่อต้านมากขึ้น และถูกยกเลิกลงอย่างเป็นทางการในปี พ.ศ. 2463 แต่ยังคงเป็นบทเรียนที่สะท้อนให้เห็นถึงความสำคัญของสิทธิมนุษยชนและคุณค่าความเป็นมนุษย์

 

เขียนโดยผู้เชี่ยวชาญงานเขียน

นามปากกา : จุดสมดุล